Yalnýzlýðým. Sessizlik içindeyim Bir korkudur içimdeki sessizliðim Bir mezar yerinin korkusu var içimde Ürperirken! Titriyor her yerim. Ve! Ölüm korkusunu tadar gibi büyürken gözlerim Dolaþýyor ellerimde Siyah beyaz eski resimlerim!
Yalnýzlýðým içimde bir acý Kaderimden’ mi nedir çýkaramýyorum onu içimden Yalnýzlýðým sanki! Benim! Bir türlü çýkarmaya çýlýþýp da baþýmdan, Çýkaramadýiðým baþýmýn tacý Ne kapýmý çalan var ne’ de giren Benim her gece, korkular içinde çekip durduðum Ölüm yalnýzlýðý.
Hani bir paylaþan olsaydý Benim yalnýzlýðýmý Þöyle oturup, bir konuþsaydýk biriyle diz dize Paylaþsaydýk, Sevincimizi, dertlerimizi, tasamýzý gözgöze o kiþiyle Belki mutluluktan uçardýk Ýçime, dert olmazdý yalnýzlýðým.
Ne yazýk çekilmiþim þimdi Köþeme Ölümü bekler gibi yaþýyorum þimdi yalnýzlýðýmý Anýlarým varken Þu benim yaþlý gözlerimde Ve! Ömrümün bir sonbaharý gününde Acýlarým varken içimde. Bir kara sevdadýr, içimdeki yalnýzlýðým
01 Þubat 2015-02-01 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.