ayrýlýk isli bir duvar düþerken tutunmayý unut daha yaslanamadan üstüne yýkýlýverir kayan ellerinden hatýralar
hayalinde sürekli az buz da olsa canlý kalan eski ve kirli urbalarýn sýkýþtýðý bir bavulu toplar þiir yazan adam
yaþýyor gibi yaparken o gönül senin bu gönül benim kimin eline dokunsan bir baþka acý bulaþýr üstüne sonunda yaþlanmak var
sallanan zincirim zamanýn ellerinden düþen kýl tutmaz bir cýmbýz bütün kadýnlar öyledir kertenkelenin kopan kuyruðunu dizlerimde arar
dökülen kirpiklerim mi suçluluk hissi mi kötü bilmem ama tavan arasýnda benden bütün fazlalýklarý atýyorum artýk seni bekliyor cancaðýzým yeni aldýðým evimin çatýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.