özlü hikaye
Gök kubbe yýkýldý, devrildi evren
Saçma sapan görüldü, kelebekler uçarý
Kandýrdý insaný gene felek cebren
Yaþamaksa yaþamak, yok bu iþin kaçarý
El pençe, diz divan durdu ömürler huzura
Gidenler gitti fakat, kalmadý hiç masalý
Mana nerde deyimler ki, it yeyip de kudura
Elem de bugünlerde, hem dertli hem tasalý
Gelseydi huzur, bir aný yeterdi daim ömre
Ötelemek, nereye kadar, kavuþmak ne zamana
Mahcup kalýr düþerken, topraða, suya cemre
Gerek var mý ki, sudan, çamurdan dermana
Mihenk taþý olsa da gönüllerde bilgelik, iman
Destur istemez ki yaban kýrýðý, cahil cesaret
Fýrtýnaya tutulmuþ gemi, arýyor sýðýnacak liman
Menþeyi bilinmez nereden, limancýda yesaret...
Muhittin Daðhan
18 Þubat 2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.