Ağlayalım Mine!
Aðlamak istiyordun ya hani,
Doðunca olduðu gibi.
Umarsýz, katýksýz, geberircesine
Ya da doðarcasýna, bu çirkef,
Bu illet kalýntýsý etmeyecek kadar çirkin
Bu meymenetsiz dünyaya, ilk selamýn gibi…
Düpedüz, resmen, limitine kadar piþman
Çaresiz yaþamak, yaþamak için Mine!
Kýrdým iþte zincirlerimi,
Erkeklik denen þeyi attým bir kenara
Savuruyor içimde ne kadar hoyrat,
Ne denli çýkmaz varsa, kendi çýkardýðým fýrtýna
Sen de kopar içinde bir zelzele, sarsýlsýn dünyan,
Serin sulu, yaylalar gibi,
Yeþersin hadi içimizde yaþam denilen canlý
Kör edelim feleðin kör gözünü biz de
Biz de dem vuralým, vuralým ama hüzünle olsun atiye kement
Gel hadi bizim de gözyaþlarýmýz kurusun, gel hadi Mine!
Farksýz, ayrýmsýz, iþi küstahlýða vurmadan,
Çýkar çemberini, yarýp özgür bir adýmla,
Biz de mezar eþelim, daðlarýn baðrýnda
Biz ikimiz, aðlaya aðlaya gömelim tüm kötülüðü
Tüm vicdansýzlýðý, menfaatçiliði gömelim Mine,
Mine, gel dem vuralým aðla aðla bitmesin zaman
Gözyaþý seli yapýp, boðalým öldürelim zamaný
Ki dursun durduðu yerde, ilerlemesin bir daha
Neme lazým, ne olacaðý belli mi bir saniye sonra.
Ya bir þey girer, alýp yok ederse kardeþliðimizi.
Neme lazým, boðalým zamaný ki yerinde öylece dursun,
Bir defacýkta o çýldýrsýn, deli olsun, kudursun Mine!
Bayatlamýþ da olsa içimde biriken yaþlar
Taze bir ekmek gibi bölüþelim akýp gitsin,
Üstümüz baþýmýz sýrýlsýklam olsun
Kýrk ikindi yaðmurlarý kýskansýn halimizi
Zaten unuttular onlarda bu hayýrsýz dünyayý
En son ne zaman uðradýlar hatýrlayamaz oldum.
Unuttular melekler gibi, unutuldular tarih gibi…
Gel biz hatýrlatalým o tarihi, melekler bizimle uyansýn,
Yaðmurlar kýskanýp dönsünler ikindiye, kýrk kez söylesinler umudu…
Gel, gel, ahhh çeke çeke, hüngür hüngür, gel aðlayalým Mine!
Muhittin Daðhan
18 Þubat 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.