Gelmedin!

Daha demin gibi aklýmda, geleceðim demiþtin
Sabrým söndü, nevrim döndü , gelmedin
Bu son demiþtim oy sa
Sensiz son buldu iþte
Ýçmelerim tükendi, ömrüm tükendi
Yaþamaya cürmüm tükendi, gelmedin
Son sevmem di bu, son ayaklanýþ
Ateþim söndü, beynim döndü
Göçmen kuþlar bile döndü
Sen, sen gelmedin

Kerbela çölündeyim þimdi
Çýk çýkabilirsen
“Fahiþe”li fýsýltýlar kulaklarýmda çýnlar
bir hiç oldum oysa
küstah oldum, viran oldum, yok oldum
devrilen çýnar oldum
tüm hazanlar bana deðdi soldum
kör oldum, naçar oldum
kendimden de kaçar oldum
sebebimsin, sen gelmedin

sustum iþte, durdum yeniden
keþmekeþ oldun ta içimde
vuruldum ve yoruldum
en son oldun
en kor oldun
ben kör oldum
sen gelmedin

daha demin gibi sesin kulaðýmda
söylediklerin, yapamadýklarýn beste oldu
en aðrýma giden darbe oldu
gözlerim yaþla doldu
sen gelmedin

Aðlayamadým, bilmedin
Çeliþkili bir gülme oldun
Yokluðunla kurþun oldun
Beni tam on ikiden vurdun
Bir avanak daha türettin dünya için
Ahrete de taþar o biçim
Hünkar oldun, sultan oldun
Bilmedin
Geleceðim dedin, ama gelmedin

Ben kadýnlar sevmedim
Bel ki çok sevildim
Bilmiyorum, yosmalarýn yalancýsýyým
Sevilen, övülen, görünen bir sen oldun
Sen, ben de kayboldun
Ýçimde ki çocuk aðlar
Ýçimdeki sen aðlar
Sana beslenen ben aðlar içimde
Sen beni boþ ver de
Seni aðlattýn, gelmedin
Sarhoþ ettin her ikimizi de
Alemlerimiz farklý farklý
Koymadýn beni alemine
Dönmeyen bir ben olmadým sana
Sen gene de umursama beni, boþ ver
Ama iþte söz verdin, gelmedin

Dayadým þimdi sýrtýmý çöküntülere
Hissede bildiðim, harabelikler
Arkamda daðlara inat
Sýrtýma yeð oldun
Yüreðime mey
Sen tüm bunlarý bilmedin
Umursamadýn bel ki
Sen boþ ver beni
Ama gelmedin iþte, gelmedin

Ben gidiyorum artýk
Sen de gidiyorsun
Ömrüm de gidiyor, caným da
Kerbela çölü de gidiyor içinde ben
Kalýrken sokak çocuklarý
Fahiþeler dem vururken geceye
Kahpelik, ihanet gününü gün ederken
Bir sen gidiyorsun
Gideceðin yer cehennemin dibi de olsa
Ardýndan ki ben
Bir ben gidiyorum
Gideceðim yer cennet bahçeleri de olsa
Ýçimdeki sen
Kahrolasý, yerin dibine batasý ben
Gözüm beni bile görmüyor
Ama sen, gelmedin, gelemedin
Bilmedin, bilemedin, sevmedin bel ki
Sabýr vurdum yüreðime
Son sabrým, mecalimsin
Bir de kurþun gönlümde
Ne olacaksa olsun ömrümde
Bir yokluðun acýtýyor canýmý
Gelmedin ya, gelmeyiþin de!...

Muhittin Daðhan
15-08-2008

Sosyal Medyada Paylaşın: