Ýçime ateþ düþtü zemheri ayazýnda Cemâlini özledim feleðim aklým þaþtý. Geri dönüþün vardý say ki alýn yazýnda Hep yolunu gözledim aklým feleðim þaþtý.
Engelleri kaldýrýp yollarý düz eyledim Züleyha’n olmak için kendimi del’eyledim Sakladýðým sözleri inan sana söyledim Bak sînemi közledim aklým feleðim þaþtý.
Yazýmýz kýþ olsa da içini ele dökme Ansýzýn terk edip de kalbi yerinden sökme Bu caným sana kurban gönlüme zakkum ekme Kalbi sana sözledim aklým feleðim þaþtý.
Ferâsette ileri âþýklar dâim önde Mâziye bak ibret al aklýn kalmasýn dünde Elimde deðil ki bu sensiz geçen her günde Acý çektim sýzladým aklým feleðim þaþtý.
Bir kerecik hatýr sor bil ki kalmýþým darda Yar beni kurban etme ne kuzuya ne kurda Aramýzda daðlar var sen orada ben bur’da Uzaklardan izledim aklým feleðim þaþtý.
Hasretlik yeter artýk gel umutlar solmasýn Gül bahçemin gülleri boynu bükük kalmasýn Herkeslerden kýskandým seni kimse almasýn Sol yanýma gizledim aklým feleðim þaþtý...
N@ZLI
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlı hüzünyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.