bir ocak yangýnýnda kavrulmuþ bulutlardýk ikimiz
toz gibi daðýldýk
ölgün
umutsuz
soluðu çýkmayan
nilüfer çiçeklerine aðlardýk biz
onlar da bize
umutlardýk
bir buluta takýlmýþ ses idik
ben sadece bana sarýldýðýn günkü gibi yaðmuru seviyordum
sen gidince o yaðmuru aradým
hangi kentin gece hikayelerine gizlenmiþti
Ya da hangi çocuðun gözpýnarý yangýnlarýna
bulamadým …
serin maviydi geceler birlikte düþtük
üþüdük sonra
bir türlü ýsýnamadý ellerimiz
bir karýþ sularda boðulduk çaresiz
zamaný bizden geriye savuran kimdi
kim di bilemedik ki
rüzgarýyla alýp götüren mazi çýkmazlarýna ellerimizi
ben sadece umutlarýmýzý seviyordum
tunami renkli yumuþak umutlarýmýzý
þimdi, eskimiþ bir radyo da þarkýmýz biz’siz
çocukluk yýllarýmýzdan kalma bir mavi bere
üzerinde kardan bir ask bir iz
bir þehrin yýkýntýlarý arasýnda sahipsiz gülücüklerdi
gözlerimiz
kýrýk bir camdan hayatýn ipine asýlmýþ bir kedi
kuþlar
kedilerimiz
ben yine sadece hayallerimizi seviyordum
roma da , pariste dans
venedikte gondolda’ymýþýz
Ýstanbul Yeditepe de bir çay bahçesinde
yana yakýla þiirlerin kanatlarýna binmiþiz
yeditepe , yedi kere sallanmýþ
anilarimizi çalmýþ
þarkilarimizi notasýz
bizi bizsiz býrakmýþ
Yeditepe yalanmýþ
kuþlarýmýz yanmýþ yanmýþ …
ocak yangýnýydý çaresizdik
iþte biz de onda yanmýþýz
nefessiz rüzgarlara vermiþiz hayallerimizi
denizi özlemiþiz
okyanusun azgýn dalgalarýndaymýþýz oysa
martýlar neden ölürdü bilmem ki
geçerken üstümüzden
yoksa düþlerimiz miydi onlar
sevinçlerimiz mi
dinle simdi toprak kokulu mevsim
içime dikenleri dolduran hayat
bir fotoðrafa girdim
gördüm kendimi
bir zamanlar ben de gülümsermiþim
ben belki sadece deniz iklimlerinin
bize vuran gölgesini seviyordum
martý kanadýnda dünyayý seyretmeyi
kumsalda gitar sesleri ve yakamozlar
yakamozu ýsýklar sanalim yine olur mu Jose
ve dalgalar eþliðinde tangolar
Temmuz aydýnlýðýný özlemiþtim
yaz telaslarýmýzý
yýldýz kaymalarýnda
ýþýyan hatýralarý
ben en çok seni sevmiþtim iþte Jose
biliyor musun Jose ,
ben en çok gözlerime dolan
görüntünü sevmiþtim
buzdan bir el alýp da kalbimi donduruncaya kadar
ve her yaz sonu üzüm buðularýnda
hatýralarýmýzý içime çekmiþtim
Mevsimler yaslý denizleri soldurana kadar
hep gizlice uyumaný izlerdim
ve batýk gemiler misali anýlarýmýza devrilirdim
þimdi, geceler sensiz dinlediðim þarkýlar gibi
sesleri duyulmayan hazin bir yalnýzlýk koyu hayat
çaresiz demirlediðim
haydi artýk tut ellerimi Jose
melodilerini dinle geçmiþin
lütfen çok bekletme beni
uzanalým bir meleðin kollarýna
çürüyen güllerin topraða yatýþý gibi …
Ayþegül Aþkým KARAGÖZ – Mert YÝÐÝTCAN
kuþlarý ve kedileri çok seven iki þair
27 . 01 . 2015