Sen benim haykýrýþýmdýn. Ben sessizliði severdim. Sen benim yangýnýmdýn. Ben ateþi severdim.
Sen benim kaderimdin. Bense yazgýmý severdim. Sen hep gülerdin. Bense hep kan aðlardým.
Ben hep doðrudan yanaydým. Sen ise koca bir yalandýn. Ben hep anlattým. Ama sen hiç anlayamadýn.
Ben sadece kazandým. Bu savaþý sen baþlattýn. Ben oyun kurmayý severdim. Sense her defasýnda bozmayý.
Sen benim sol yanýmda ki acýyan yaramdýn. Ben hep kapanmasýný istesemde. Sen kanamayý severdin.
Ben hep seni sevdiðimi söylemeyi severdim. Sense her fýrsatýný bulduðunda güle güle demeyi.
Ben tüm organlarýmla ve hatta hücrelerimle severdim. Sen beni sadece kalbinle sevemedin.
Ben kazanan olmak istemedim. Sen mecburi kaybettin. Ben ne kadar çok sevdiysem. Sen o kadar çok terk ettin.
Ben haykýrmayý sevmiþtim. Oysa sessizliði severdim. Ben yanmayý sevdim. Oysa ben ateþi severdim.
Ulan ben kan aðlamayý bile sevdim. Aðladýðým halde gülmeni sevdim. Sen sadece kendini sevdin ve kaybettin. Oysa ben kazanmak bile istemedim. Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.