ÇOBAN OLDUM
Çoban oldum sürümüze kurt daldý
Köpekler kurt ile boðuþmadý lar
Bana çobanlýktan hatýra kaldý
Köpekler kurt ile uðraþmadýlar
Ýkisi de ayný bir itin soyu
Ýtinde kurdunda aynýdýr huyu
Düþman göründüler asýrlar boyu
Niye bir biriyle boðuþmadýlar
Yýllardýr kapýmda köpek beslerim
Yal veririm çomar diye seslerim
Ýlk kez yanýltmadý beni hislerim
Niye bir biriyle uðraþmadýlar
Köpekler kurt ile evlilik yapmýþ
Diþi kurt çomara kafayý takmýþ
Çoban sürüsünü önüne katmýþ
Kalleþ köpeklere güvenmedýler
Köpek sadýk olur insan oðluna
Çomar diþi kurdu almýþ koynuna
Böyle bir hikaye iþler beynime
Köpekler kurt ile savaþmadýlar
Köpeðin düþmaný bence kediler
Yýllardýr kandýrdý bizi adiler
Birlikte sürüden koyun yediler
Yýlmazýn sözüne aldýrmadýlar
HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.