DUR KARA TREN
Alýp sevdiðimi koparma benden
Bir bahane bulup kal kara tren
Yavaþ yavaþ yürü hýzlanma birden
Kalkmadan bir düdük çal kara tren
Raylardan çýkasýn kalasýn yolda
Ellerim koynumda kalmýþým garda
Kara tren beni býraktýn zorda
Benim gibi zorda kal kara tren
Karanlýktan korkar geçme tünelden
Alma sevdiðimi koparma benden
Yardan ayrýlmýþým ne gelir elden
En yakýn durakta dur kara tren
Düdüðünü çaldýn ayrýldýn gardan
Ayrýlmak kolay mý gül yüzlü yardan
Yollarýn kapansýn çýð düþsün kardan
Yollarýn kapansýn kal kara tren
O Yardan Ayrýlýk acý ölümden
Raylarýn sökerim gelse elimden
Teren senin türkün düþmez dilimden
Sende benim gibi yan kara tren
Yýlmaz sen deðilsin yardan ayrýlan
Sevenlere yardým eder yaradan
Alýp yare götür beni buradan
O yarin yanýnda dur kara tren
HÜSEYÝN YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kul Hüseyin Yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.