MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SANDIM KENDİMİ
Kul Hüseyin Yılmaz

SANDIM KENDİMİ


Karým bir kuþ almýþ çocuklarýma
Kafesin içinde sandým kendimi
Bakýn þu kullarýn yaptýklarýna
San ki esir olmuþ sandým kendimi

Hayvan evcil doðmuþ doðayý bilmez
Acýktým susadým tutsaðým demez
Karanlýk olunca gözleri görmez
Bir kuþun yerine koydum kendimi

Ben kuþlarý gördüm çalýda dalda
Býrakýn kuþlarý dursun yan yanda
Yuvalarý olsun meþede çamda
O anda yuvasýz sandým kendimi

Kuþu kafesinden aldým elime
Doðaya býraktým kendi haline
Öyle uzun uzun daldým derine
Kuþlar gibi esir sandým kendimi

Karýma anlatým esaret nedir
Bu kuþun yuvasý kafes deðildir
Sevilmek istersen kendini sevdir
Bazý kýzdým bazý sevdim kendimi

Uçsun gitsin yuva kursun kendine
Çare derman bulsun gönül derdine
Yýlmaz yalan katma doðal sevgine
Küçücük bir kuþa verdim sevgimi

Hüseyin yýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.