Sefer

Þimdi sefer vaktidir, çalsýn durmaz mehteran,
Çýksýn tuðlar dikilsin, buluþsun kýlýç kalkan.
Bilensin yeni baþtan; oklar, mýzraklar tekrar,
Düþmana haber salýn, üzerine sefer var.
Sipahiler yetiþsin, dört bir yandan acele,
Akýncýlar sabýrsýz, yola düþtüler bile…
Bekle de gör ey düþman, tez vakitte ordayýz,
Gündüz gün ýþýðýnda, geceleyin ay yýldýz.
El aman diyeceksen, kalmadý fazla vaktin,
Vuruþurum dersen ki, bilesin sonun hazin…
Yer gök inler yakýnda, atýlan naralardan,
Fýrlatýlan oklarý sanýrsýn yaðmur, boran.
Güvendiðin kaleler düþer bir bir ardýna,
Ne taþ, ne harç dayanýr, sonu gelmez akýna.
Bizde namertlik yoktur, aman diyen kurtulur,
Âcize kýlýç kalkmaz, atadan kalma düstur.
Kýlýcýmýz zalime, okumuz hainedir,
Yalnýz dün, bugün deðil; ta ki on bin senedir.
Bana Türk dedi tarih, en baþýndan bu yana,
Þan, þeref, adaleti, ben öðrettim cihana.

29 Mayýs 2014-Perþembe / Ýzmir

Sosyal Medyada Paylaşın: