gün sessizliðime düþtü
gece dudaklardan indi sulara
gül dibinden kurudu
dudaklarýmda ufalanýrken sensizlik
her yer toz toprak
elimiz yüzümüz kara
döv sularý yalnýzlýk
vururken karanlýðý göz çukurlarýnda
gözyaþý unutmak için vefasýzlýðý
yol arasýn yanaklarýnda
ellerim onsuzluðu anlat
bugünde gelmeyeceksin
çünkü sen gidensin
harfler zikret kalem secdeye dur
fýsýltýyla düþ yorgunluklarýma
gecenin karanlýðýný anlatasýn
ve son sessizliði
bozsun sarhoþun isyaný
geçip gitsin gece
içinden sendeleyerek
deþerken yollarý bir ayak sesi
baktýðým yer yüzü deðil, yüzünü yollara düþüren
hikayesiydi gidiþinin
gülesi geliyor yollarýn
sus pus sevgiye
cinnet alýp baþýný git susanýn ardý sýra
nefesimizle vur
yüreðimizde kan kokan çiçekleri
çocukluðumuz dualarla sývazla saçlarýmýzý
omzuna taktýðým göz göz nazarlýklar
kýrgýn gün batýmlarý
çýrpýn yürek de sevda
yýkarken gözlerini yaðmur
yürüsün duvarlar üstüne
bir ceset haykýrýr
sonbahar dingin, kýþ kýskanç
yüreðin unutkan
hatýrladýkça aðrýr
sen þehrine yabancý
delirsin akrebi zamanýn
miadýmýz dönüp kendini soksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.