Bu akþam Tozlu raflardan düþtü anýlar. Her yerde senli hatiralar. Yandý kavruldu tüm sýrlar.
Ne söyleyenlerden, ne yazanlardaným. Ben sükutu bürünenlerdenim..
Önemi yok, bekletilmiþliðimin Aldatýlmýþlýðýmýn.. Bir paçavra gibi, unutulup Bir kenara fýrlatýlmýþlýðýmýn.
//..Gökyüzümü çaldýn! ay’ýmý, yýldýz’larýmý.. ama çalamadýn, her sabah yüzümü okþayan rüzgâr’ýmý..//
Dað gibi bir yalnýzlýktan arta kalan Titreyen bir yürek, ürkek bir el Ve terk edilmiþ bir sokak gibidir Buðulu camlar ardýnda ki, gözler. Bir kere uzaklara dalmaya gör Kim çýkarabilir o karanlýklardan seni.
Hep yalan haykýrýþlar, yalan sarýlýþmalar. Zaten þarkýlar da hep yalan. Mutluluðun peþinden gittiðimizi sandýk Oysa mutluluk terk ettiklerimizde gizliydi özümüzde..içimizde, bizde.
Ayrý Dünyalarýn Ýnsanlarýyýz. Ne sen uzanabilirsin ellerime Ne de ben, gülümseyebilirim gözlerine.
Bu sevda, gerçeðe hüküm giydi. Müebbete mahkum edildi aþk. Karar: ayrýlýk! Allah kurtarsýn demeli artýk
(Radyoda Zeki Müren diyor ki; "ne zaman iki satir yazmaya kalksam, hep sana, hep seni, hep bizi yazýyorum." Biz diye bir þey olmadýðýna göre demek ki ben hep yalan yazýyorum.)
Dil-ruba Emine Genç 23 Ocak 2015 Cuma /02:50
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dil-ruba Emine Genç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.