hava soğuk üşüyoruz hepten.

Soðuk esiyor rüzgarlar
Ayaz bir mutluluk da yok artýk
Üþüyoruz durmadan hepten
Ve resim inanýn çok vahim.



Bir kadýn durmadan aðlar
Bekleyiþin son duraðýnda
Vuslata ererim diye
Yanýp tutuþur özlemle
Oysa ne gelen vardýr
Ne de vuslat bitecek.



Bir adam iki büklüm olana dek
Çalýþýr durmadan
Taþtan yontarcasýna çýkarýr ekmeðini
Lakin akþamýn alacasýný vuran
paydos saatlerinde
Buruk bir yüz ifadesi geriye kalmýþtýr
Avucuna sakladýðý azýða bakýnca…


Bir çocuk oyun oynamak için can atar
Çünkü hayat onun için sadece bir oyundan ibarettir
Gözleri güneþ sinmiþçesine öyle parýldar ki
Denizin mavisinden bu berraklýðý görürsün sanki
Oysa çocuklar her gün savaþýn ortasýnda
Düþen bombalarla yüzlerine islenmiþ lekelerin içinden
Ölümün soðuk oyununu oynuyorlar
Ki Hangisinin yüzüne baksan kuzguni
Kapkara bir bulut
Ne zaman ölüm gelip vuracak endiþesini
Tahmin edersin en basitinden.


Þimdi bu soðuk resimlerin neresinde mutluluk,
Hangi karesinde sevinç, bir damla güleçlik var.

bu yüzden Soðuk esiyor rüzgarlar durmadan
ve durmadan üþüyoruz.
Ocak(2015)
Sosyal Medyada Paylaşın: