Ama'nızı...
Çok güzel bir yazýyla baþlýyor her þey
Yazý ve yazan kendinden emin.
Sonra alta bir yorum
Çok güzel yazmýþsýn AMA
Ve "ama"lar baþlýyor...
Ama’lara bir de keþkeler eklenince
Yazý çirkinleþmeye baþlýyor.
Tabi ama ve keþkelerin olduðu yerde
"Küfür" eksik kalýr mý
Yorumlarin devamýnda bir de
"Teröris" damgasýný vurdun mu temem.
Neymiþ o zaman sihirli sözcüklerimiz:
Ama, keþke, terörist, küfür...
Tabi bundan "Ana" da nasibini alýyor.
Ananý... Bacýný.... Seni...
Sýra dedeye ve nineye de geliyor
Artýk bir paylaþýmýn altýna
Yorum yapamaz olduk.
Ceddimizi küfürlerden anar olduk.
Yorum yapan kendinden
O kadar
Emin konuþuyor ki
Sanýrsýn Tanrý.
Yukarýda her þeyi görüyormuþ sanýrsýn.
Halbuki bir bok bildiði yok.
Öyle güzel uydurup kurguluyor ki
Kendisi bile yazdýklarýna hayret ediyor.
Ýnsanlarý terbiye edeceðiz diye diye
Biz terbiyesiz olduk.
Artýk dikkat ediyorum da
Bizim de "ama"larýmýz var.
Hayýrlý olsun.
Yunus YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.