Kolay deðildir gülüm, yaþamak son ayrýlýðý; Kýrýlmak içinden içinden, hem parça parça… Düðümlenirken boðazýna çaresizlik hýçkýrýðý; Yüksekten düþer gibi cam parça parça!..
Eli elinde soður, bakýþlarýnda ürperten kýþ; Bir ýþýk býrakmaz dönmeye, kar örter yollarý. Sözcükler buz sarkýtlarý, isyanýn diþ diþ; Kýrýlmýþ dallara benzer, yana düþen kollarý!
Herkesin hikâyesinde vardýr bir böyle fasýl; Ki yaþanan acýlar bir derin suskuda gizlenir. Kapýlarda ayak sesleri… Odalarda fýsýl fýsýl… Giden gider ama, geri dönecekmiþ gibi özlenir!
Her yýkýmda kiþi, biraz daha ýssýz ada; Anlarsýn hiçbir þey doldurmaz boþ çerçeveyi. Ýþte o zaman Rabb’ine dön, onu vuslatta ara; Arýndýrýr kalbini dua, bir teselli kadar iyi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.