Vicdan mahkemesinde hep temize çýktým.
Baþýmý yastýða huzurla koydum
Zalim ve zulmün yanýnda olmadým
Haksýzlýða karþý, mazluma duvar oldum
Keþkelerim, yanýlgýlarým
Kýrýlýp, incinmiþliðim oldu
En kötü günlerin üstesinden gelmeyi öðrendim
Helâl aþa, haram katmadým
Kimseye el pençe durmadým
El, ayak öpemedim
Caným dediklerim derin yaralar açtý
Düþtüm, kalktým, silkelendim
Herkes gibi aðladým, güldüm
Mutluluðum, mutsuzluklarýmda oldu
Kendi yaralarýmý kanata kanata sarmayý ve af etmeyi öðrendim
Hayata karþý hep dik durdum
Kimseye sýrtýmý dayamadým
Benim de sevmelerim oldu
Yüreðimin dokunmadýðý hiç kimseye seni seviyorum demedim.!
Sevgiyi kutsal bildim
Sevdim mi adam gibi, ölümüne sevdim
Bilirsiniz adamlýðýn kimliði olmaz
Kýsaca ömür denen süreçte çok þey öðrendim
Yeri geldi tökezledim
Ama asla dizlerimin üstüne düþmedim.!
Ne param, pulum
Ne de köþküm, servetim oldu
Kimsenin malýnda, servetinde gözüm olmadý
En büyük serveti yürek bildim
Sevgi dolu kocaman yüreðim oldu
Herkesi çýkarsýz, yalansýz sevdim
Dost bildiklerime gönül sarayýnda post serdim
Edeple oturmayý bilenler kaldý
Edepsizler defolup gitti.!
Belki çok þey olamadým
Küçük bir insaným
Ama hayat felsefem insan olmak, insan kalabilmek
Ne kadar baþarýlý oldum bilmem
O sorgulanýr
Çok zorlandýðým zamanlarda oldu
Akýl ve yürek arasýna sýkýþmýþlýðýmda
Her þeye karþý inatla direnen ben
Darasý olmayan bir yüreðe yeniðim.!
Ýþte böyle
Hem çok þeyi olan
Hem de hiç bir þeyi olmayan
Küçük bir insaným...
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.