Yaşam / Sızım

Benim þu halime aðlama yan yar...

þu yeþil eþarp
rüzgarda eskiyen ve bitmeyen..

ister yaðmur yaðsýn isterse dolu...

acýyý sakladým þiire

geceler giysisiz

geceler bekleyen

yaðmurun aktýðý bir çeþme
gözlerime tanýdýðým bir hak

böyle olmamalýydý yerinden oynamalýydý taþlar
belki kalbim durmalýydý

ayaklarým durur gitmekten

yüzümdeki bakýþa bulaþýr

zayýf kahverengiyle ýslanýr

kimsenin duymadýðý bir ses

bedenimin yerinde bir çýðlýk

gördüðüm çorak

bedenimi küle yatýrmýþ,

boðuluþlar...kendime bakýyorum

hediye edilen aynadan

uðursuz gözüküyorum yine bataklýða saplandý tekerim

keder yüzümün içinden içerken

kendimle konuþtum

ellerimde büyük imkansýzlýk

senin dýþarýdaki görüntün

bir tokat patlar suratýmda

ayýlmak ne acý

kendi sakladýklarýmdan

zayýf kahverengiyle ýslanýr

görgüsüz topraðýn kucaðýna

ve yetiþirim ben

her sabahýn ölüm niyetine

kopan parçalarý geri dikemez bedenine

küçük bir çocuktur korkunca

aynayla bölünen uykuda

çömez bir rüyadýr asýl

bir aný bulup atar suya

ve doðuþtan öksüz bir bebektir

yalnýzlýk çaresi

tutumsuzluk sayýklarken

anlatmak korkutuyor kendime bile

bu zamanlar kaçmak

kendince bir düþün koynuna

ve senle birlikte

kaçmak dönmemek geriye..

ýsýtýlmýþ demirin

daðlanýr mutluluðum

uzar kayýplarým

huzurum savrulur caddelerde

kanýyordur ve un ufaktýr

gözbebeklerimde eski bir korku

bir kaygý gecesi ...

kendi iç örgülerimde yitiþ

belkemiksiz güvence içinde

þüpheyle kývranan ayna

yüzümün yarýsý koðuþ

yüküm sýrtýmda

ve ben kendinin katili

müebbetlik bir suçlu...

uçamýyorum diyor hayal etsemde

nefesim tüm anýlarýn zifiri aðýrlýðý...




Sosyal Medyada Paylaşın: