Antalya' da kar
Hani yazmýþlar ya,
Kar yaðarken elif, elif diye yaðar diye,
Baktým pencereden,
Bu gün de öyle yaðmaktadýr karlar,
Ona hasretsem aslýnda.
Fakat bu mevsimde karlar verir Antalya’ya zarar.
Herkes balkonda.
Þaþkýn, þaþkýn Antalya’ ya yaðan karlara bakar.
Çiftçiler düþünür.
Donmuþ seralarda sebzeleri,
Para etmez olmuþ, don vurmuþ da narinciyeleri.
Kimisi borç almýþ ona aðlar,
Kimi kara, kara düþünür arar çareleri,
Bizler kara hasretiz amma,
Bu yaðan karlar Antalya’da zarar.
Evimin önü.
Okula giden küçük çocuklarla dolu...
Hepsi de asmýþ okulu…
Çocuklar oynar durur kardan topu,
Gece olur don olur buz olur Antalya’nýn yolu…
Gökyüzü kýpkýrmýzý buluttan..
Bulutlar bu gece olmuþ kirli sarý.
Meyveyi vuracak dolu.
A.Yüksel Þanlý er
Antalya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.