ÖMÜR DEDİĞİN
Gelirsin eve el bebek gül bebek.
Güldürür herkesi aydýnlýk yüzün.
Sen ki elden ele nazlý kelebek,
Kondukça güle uzaklaþýr hüzün.
Delikanlýyken varlýklý anýnda
Yükselirsin göðe tayyare gibi
Zaman gelir kimse kalmaz yanýnda
Bir köyde yalnýz bir minare gibi
Ömür dediðin tükenir amansýz
Sanki kýsa bir rüya görmüþ gibi
Tarumar olur her yelde zamansýz
Köþede örümcek ev örmüþ gibi
An gelir seni kimse kayda almaz
Elin böðründe çaresiz kalýrsýn
Attýðýn oltalar sulara dalmaz
Tuttuðun her iþte hava alýrsýn
Düþman olur uðruna can verenler
Köküne kibrit suyu döküverir
Has bahçelerde al güller derenler
Düþünce elden diþin söküverir
Sana da gelecek aldanma sakýn
Hep komþuya layýk gördüðün ölüm
Uzakta deðil sana senden yakýn
Arana duvarlar ördüðün ölüm
Yunusi mevsimler hep bahar deðil
Düþtüðün zaman gözyaþýn sel olur
Gerçek dostu Allah bil, ona eðil
Dost bildiklerin gün gelir el olur
Ocak 2015 Simav
Yunus ÇETKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.