Gecenin gündüzle buluþtuðu nokta Ve ufkumda yaralý bir kadýn. Bir çiçek tutuþuyor gözlerimde. Güneþ koþarak yetiþiyor imdadýmýza. Cümle sevincimiz oluyor Bizi zindandan kurtaran ýþýk.
Karanlýðýn ayak sesleri bir bir kayboluyor. Þairi büyütüyor gün. Gözlerinden yüreðine iniyor çiçek. Her þey yerini buldu. Bir tek seni seviyorum diyecek. Ve tez zamanda gelecek.
Denizin yaþlý köpükleri, Bir ergen gibi çýrpýnýyor. Böyle beyaz, böyle mavi yok... Karýþmýþ göðe yedi renk. Yedisi bir birinden alâ. Ben hep oradayým umut toplamaya. Þimdi tüm vücudu saran o anlatýlmaz, Çiçek kokusuyla büyülüyüm.
Hep baharlara sakladýk aþklarý. Hazanýn, kýþýn suçu ne? Bir kar yaðmalý üzerimize Adý aþk olan. Birlikte ýsýnmalý üþüyen yüreklerimiz. Gül gibi, papatya gibi, nergis gibi Kokmalý tenimiz saðanaklarda. Kopmalý yalnýzlýðýn lanetli yapraklarý.
Anýlarýmýn tümünü kavrasam. Böyle sevgi yaþayamam. Sevginin duruluðu O yaban çýðlýklarý alt edecek. Susacak acýmasýz sirenler. Boþ kalacak hastane odalarý. O ýþýðýn gölgesinde öyle bir portre çizeceðiz ki, Bir rüyada yüzecek gözlerimiz.
Yarýna merhaba diyor Ýçimde binlerce düþ. Binlerce akþam sefasý açýyor dileklerim de. Sevgi "Üstümüzde öylesine ebedi" Yaþamak iþte þimdi. Yaþamak delicesine, El ele. Ve doyumsuz toprak çok bekleyecek.
Þiir ve Yorum Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.