Yaþam direncim, gözlerinin dibine kadar sevdiðim, varlýðýn, aþk’a dair, bütün ezberleri bozuyor gülüm, oysa ki ölüm, ölüme ne demeli? umutlarýn yok oluþu, ölüm, sessizlik boþlukta ki dayanýlmaz bir ifadesizlik..
Çoðu zaman üzülen, arada bir sevinen, gülümsemesiyle bile anýmsatan, bazen gülen, bazen de aðlayan insanýn tutkulu hali...
Kýsacasý gülüm, ölüm de bizden biri, yol arkadaþýmýz ölüm, ölüm bir cevapsýzlýk, ve ölüm, sonsuza dek yok oluþsa eðer, hoþgeldin ölüm can hanemize ! Atilla Yüceak Ocak 2015 Araþtýrmacý Yazar -Þair Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.