Her mektup kaðýttan tekne
Mavi gök kör pencere
Az salýncak zaman
Dakik kalan dar aðaçlarý
Nehirler akarken mürekkepler daðýlýr
Daðlarýn ardýnda uçurtmalar
Ýki adým ötede derin uçurumlar
Hangi yöne dönsek düþeceðiz…
Küçük çok küçük çocuklar
Yüzlerce doðuyor
Atom parçalý ruhlar
Karalar daralýyor
Teodora göðsünü sarkýtmýþ köpük besliyor…
Gökte hilal
Çanlarda tanrýlarýn sesi
Kumsalda insanlardan kalan artýklar
Can çekiþen martýlar…
Az ötede tam ötede güneþ
Acýnýn çizgisi aralýk perdede gizli
Kar dökülmüþ yollar izsiz
Bir Fransýz þarkýsý dolanýyor
Lambalar sarhoþ ve gölgeli…
Kediler üþümüþ
Az önce seviþtiðim kadýn üstünü açmýþ uykuda
Terli bir vakit uyanmýþým
Suya susamýþ musluðum
Dudaðým kanamýþ….
Ýki þiir bir öykü olmasa
Uyutmaz bu saatin zehirli akrebi
Nevresimlerde eski seviþme terleri
Aklýmda baharlar
Sobadan tavana vuran aydýnlýklar
Dans ededursun….
Neden sonra yorulur ki bu kanatlarým
Perdelerim saba þarkýlarýna dalmýþken
En güzel þarkýlarý söylesin serçeler
Ama açýk kalsýn hep þu pencerem…