Ayazlarýnda terledim, Yaðmur yýkadý göz yaþlarýmý. Evet çocukluk ettim, Ateþin karþýsýnda buz gibi eridim, Hatam büyük be güzelim, Islak aþkýn üzerin de, Çýplak ayak ile gezdim.
Unuta bilmek, Bir kelebeðin ömrü gibi kýsa olsaydý keþke, Veya su dökülünce üzerine her yangýn sönse, Çok mu iyimserim ? Hüküm edemiyorum bu gece düþüncelerime. Karanlýða mum yakmak tek amacým, Anla,bütün ýþýklar söndü sen gidince.
Borçalý ressamýn ellerinde renksiz bir portre, Çekilmiþ bir köþede derinden aðlar içtenlikle, Sözüme güç kat ya Rab, Ýtirazým var benim o güneþe, Neden yaðmur ve kar yaðmaz aþkýn üstüne?
Üþümek istiyorum gülümseyerek...
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.