O hâlâ yaşıyor

Gençlik ölmedi,o hala yaþýyor,
Karanlýk odalarda aydýnlýðý arýyor.
Adalet için atýyor onun kalbi,
Sessizliðinde gizliyor,
Ötüp geçen, kaybolup giden Mevsimleri.

Yurdumun yollarýnda toz, rüzgarla raks ediyor,
Hayatýmýzda ki renksizlik adamý deli ediyor,
Belli ki, tabiat ana iþini lâyýkýyla görmüyor,
Borçalý Tanrý’dan borç alýp ama ödeye bilmiyor.

Buzdolabýnda muhafaza ediyoruz umudumuzu,
Diriltip-çýkarýrýz yârý ölmüþ bu memleketi.
Þimdilik süzgeçten geçiriyoruz kelimelerimizi,
Son anda imdada yetecek hazreti Ýsa’nýn elleri.

Ýsyandan uzak kalan bu halkýn basireti baðlanmýþ,
Kitaplar düþünürken cehalet çok varlanmýþ,
Öðretmen þarap þiþesini kendine dost edinmiþ,
Öðrencilerin akýbetini,
Yüzü beyaz ama ruhsuz tebeþirlere çevirmiþ.

Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın: