daðlarýn ardýndan gün’ eþ doðdu ya
beyaz tenimin altýndaki kavruk yüzüme
iþte o an anladým
ben yaþýyorum!
usunu yitirmiþ bir martý gibi
simidin yanýnda çay arýyorum
ve doðasýný unutmuþ bir rüzgar gibi
usul usul yalýyorum
cama düþen yaðmur tanelerini
koca bir yüreðim var aziz!
ne kadar b’ölsem o kadar çoðalýyor
sevgiyi damýtýrken dilimde
gönlüm pervane sevgisizlere
ölüme meydanlar okuyor
her birinde ayrý bir biçimde
aþk diyorum aziz!
mesela bir çiçeðe, bir böceðe
hayranlýkla izlemek onu
dokunmaya kýyamadan
ve aþklanmak tepeden týrnaða
yaþamla ölüm arasýndaki
o kýsacýk mesafede
biliyor musun aziz?
bütün atlarýn sevdalarý terkisinde
oysa benim gönlümde
deli bir kýsrak gibi þahlanýþým hayata
iþte bundandýr be aziz
bundandýr iþte!
12:00/14.01.2015/Sev_tap
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.