Rüzgâr eser bir heveste, Kucaklarsýn boþluðu Boþ kalan kollarýn Çepeçevre üzünçlerle… Telaþý sarar yýlgýnlýðýnýn Vurulursun þakaðýndan Ve kalbin delik.
Bitiktir düþlerin Þarkýlar söylersin kendince Sakýn ha, duymasýn kimse. Olur da sezerlerse Issýzlýðýný o yüreðin…
Þakýr kuþlar kifayetsizce Saðanaðýn altýnda Islak ve yaralý. Gölgen bile terk etmiþken Baðlýdýr basiretin Pervasýz ve terk edilmiþ.
Gerçeðin ta kendisi Notlar nasýl da ahenkli ve hüzünlü. Alabildiðine tedirgin Nüktedan ya da sýradan Ne geçer ki eline Yana yakýla haykýrsan.
Kýyýsýnda mahþerin Nasýl da soluktur tenin. Ne diri ne ölü Arafta adeta. Saðdýcýndýr hüzün.
Terk etmeden çok önce Terk edilmiþ, yaftalanmýþ ömrün Sýðýntý ve sýradan Son noktayý koymadan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.