’ sen susunca ölümün modasý geçiyor sonrasý ilahi bir taným yalnýzca ’
ve sonra korktum þehrin mezarlýðýna ölü düþler saklanýyordu içimde ebrehe’den kalma bir ordu ebabiller arasýnda kayboluyordum
aþk cennetten kovulmayý göze almaktý madem baþlangýçta ölmek vardý sonsuza dek yaþamak adýna adem’e yurt bulamayan üvey havva duruþuyla hisler diyarýnýn azade kölesi olunmuyordu
dile kolay bir aðýrlýk bu sandukasýný içinde taþýyor ecel tüyümün sayýsýnca üzünç yaþadýðým örselenmiþ hislerin sebil hali sersefil mumya bir mendile kaç gözyaþý saklanýr daha tütün aðacýnýn gölgesinde aðlarken ateþ
adý özlemek olan yaným g’ eziyor tüm benliðimi gölgelerin birikiyor yaðmurlar sustuðunda sen doluyorsun topraðýn hýçkýrýðýna
o ki tükendim bir akþam alacasýna göçüpte gittim koþ bir anlýk beni aþkla yýka
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.