kar yaðdýðýnda üþüyorum en çokta biliyorsun bir kuþ daha ölüyorsa soðuktan ve soluyorsa renklerim hiç yoktan kim kuþkulanýr ki vurulduðumdan uçmasaydý bir hüküm avuçlarýmdan
sahici bir sevda atlar kadar asildir iyi fakat yorgun bir kýsraðýn ölümü kadar acý ummadým açýkçasý leyla olmayý daðýlan bir toyda unutmuþken sevincimi
þimdi çengi çadýrlarýndan güneþ toplasa zaman hýrpalandý sayarým gökteki gülüþümü suçlusu varsa ben olayým çarpýntýsýz kalplerin nasýl olsa uçmak yasaktýr tek kanatla aþka
çünkü tanýyorum karanlýðýn tüm kasvetini yalnýz bir gece uyumuþluðum varsa çocuklar geçiyordu rüyalarýmdan
acýya el çýrparak azalmýyor kasýrga günebakan tarlalarýnda arsýz bir rüzgar dolaþýyor gizli bir yakarýþ içiyor hüzün sevmekte yoruluyor seven olmadýðýndan
her þeyden getirdim kýþ günü azar azar koþ da gel girelim kalbimizden içeri incelsin uzak kentlerin ayrýlýklarý geç kalmak hikayenin sonunu yazar
30 ARALIK 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
EPRÛ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.