Yað küle dönen yüreðime bembeyaz, Aðart saçlarýný çileli ömrümün… Gerçeði þamar gibi vurdukça ayaz. Diþleri bileniyor sanki, Ömür denen törpünün…
Yað çöplüðe dönen yeryüzüne bembeyaz, Aðart yüzlerini, çileli topraðýn… Ne kadar beton yýðýný varsa, yaz! Günleri tükeniyor sanki, Koskoca yer yüzünün…
Yað hala yeþil kalabilen ormanlara bembeyaz, Aðart yapraklarýný yemyeþilden bürgünün… Olabildiðince in ki, kurak olmasýn bu yaz. Kaynaklarýn kuruyor sanki, Týrmalandýkça deðiþen yüzünün…
Yað da þehir giysin gelinliðini bembeyaz, Caddeler boþalsýn, sesleri kesilsin araçlarýn… Pazar gününün keyfini çýkarsýn Ankara biraz. Kulaðýma çocuk sesleri geliyor sanki, Kuþ sesleriyle karýþýp, gittiði an hüzün’ün…
17/02/2008 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.