AŞK

Aþk insaný yakar
Ayrýlýk harap eder derlerdi;
Ýnanmazdým…

Þimdi anladým, aþkýn ve sevginin ne olduðunu
Ýnsan; ancak sevip/sevildiði zaman insandýr.
Bunun dýþýnda ne var hepsi boþ…

Boþ diyorum,
Aþksýz hayat,
Yanmayan kalp,
Sevmeyen gönül,
Hepsi boþ…
…….

Mecnûn’u kavuran…
Kerem’i yakan…
Ferhat’ý çileye iten…
AÞK…

Âþýðý, Cânân’a götüren ateþten kanat.
AÞK…

Gerçek aþk nerdesin?
Zaman sana muhtaç…
Mekân sana muhtaç…
Gönül sana muhtaç…

Hanifi KARA


Sosyal Medyada Paylaşın: