Dilekçelerim elim ve sayfalar arasýnda Birikmiþ soðuk bir gün karasý gibi. Ve ýslak çoraplý kardan adam ruha Bürünmek için maddeden manaya Hayat bekliyor, gündüz ise aymak için.
Çünkü son kattan aþaðý ve en yakýn Gözlerin yeni dünyalar keþfettiðim Nefes alabildiðim sýrdaþlarým...
Henüz ismi koyulmamýþ sokaklara Bir dilekçeyle cesurlaþýyorum.
Kuytu geçmiþimin karartýsý dünyüzüm Kimliðim altýnda ezilen bir kuþ Seninle kazýmazsam hiç basmadýðým yerleri eðer Bileklerimi yoksulluk basacak.
Topraktansa eðer geçiþim Ve geçeceksem eðer karþýna Durulmak için azgýn bir nehirsem Beni taþlarýmdan sýyýr.
Ýlk kez bulduðum gündüz Gözlerine karýþmýþ bir hal Çiçekleri koklayan suskunluðu ezip Ne zaman ki kaldýrsam elimi Bir fýrtýnayla susturmak için Bütün insanlýðý sen konuþ diye Kaburgamda bir söz düðümleniyor. Hani bir öksürsem rahatlayacak þiirler.
Nefesimi ikiye bölen "seni seviyorum" -Gülüþmeler... Kýzýlken hava yaðmurla birlikte saðanak Kara bir þalýn adýmlarý yutuyor maviyi. Sönen izmaritlerin kaldýðýyla kalýyor bakýþmalar.