DİZ ÇÖKTÜM ÖNÜNDE

Yalvardým Allah’a günlerce elim açýp da
Mutluluk yüzüme gülsün, diz çöktüm önünde
Huzura ereyim sünsün dertlerim kaçýp da
Alnýmda yazýyý silsin, diz çöktüm önünde


Yanar dað gibiydi hayatým, yanýp sönmeyen
Dünyamý karatmýþ yýllarým, geri dönmeyen
Etrafým aðmalý bakýyor, beni görmeyen
Yakardým mevlama bitsin, diz çöktüm önünde


Birazcýk ümitse versin razýyým ömrüme
Sevinci yaþasýn mutluluk girsin gönlüme
Hançeri vurmasýn kanayan köhne böðrüme
Kararmýþ bulutlar gitsin, diz çöktüm önünde


Sevgiye muhtacým bir avuç su kadar olsa
Boðazý nemlesin yutkunmak içinde olsa
Daralýr göðsümün sol yaný nefessiz olsa
Yalvardým geceler boyu ,diz çöktüm önünde


Kadere boynumu büktüm, kabulümsün dedim
Yýllarca aþýmý tatsýz tuzsuz yapýp yedim
Yazgýma kinimi kusup, hesap veremedim
Direncim kalana kadar, diz çöktüm önünde


NESRÝN ÖNEM DEMÝR
06 01 2015
BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın: