BEN VE SİZ

Ben;

Turkuaz bir geceydi saçlarýndan biçtiðim,
Dolunay kadar berrak ve masmaviydi hüzün.
Efsunlu bir masaldý gözlerinden içtiðim,
Kýrýlmýþ bir kalemdi ve hükümlüydü yüzün.

Hangi yýldýzýn rengi koynumda yatan esrar,
Hangi bulut tüketti ýþýðýný gündüzün.
Sen miydin gözlerimden akmak isteyen ýsrar,
Sen miydin içimdeki isyankârlýðý güzün.

Ebrulu rüyalarda Anka kuþuydu resmin,
Asi gül tomurcuðu ve inadýna gurbet.
Kafdaðý’nýn ardýydý hecelenirse ismin,
Ve ömrümdü uðrunda ödeyeceðim diyet.

Bilinmedi büyülü fanusumdaki imbat,
Ve samanyolundaki bir tek yýldýza hasret,
Bilinmedi gecenin güne ettiði imdat,
Ve gelmedi baharýn vaad ettiði buket.

Kapkara bir hayaldi belki umarsýzlýðým,
Uykulu sancýlarým açtý, sorulmadýkça.
Sabaha ihtilâldý bil ki duyarsýzlýðým,
Aþýlmadýk daðlarým kaçtý varýlmadýkça.

Aldýrma! kelebekler nasýlsa birgün yaþar,
Her ýrmak yataðýna akar darýlmadýkça.
Aldýrma! böyle yazgý, damla fazlaysa taþar,
Gün tene ukde olur, yakar sarýlmadýkça…


Ve siz;

Önce içimde yanan koskoca volkandýnýz,
Günahýma diyet mi? ettiðiniz andýnýz,
Kandýðým rüyalardan akýtýlan kandýnýz,
Neþenizi sinemin kan suyuna bandýnýz.

Örtmeyin yüzünüzü yanmalýdýr deriniz,
Gizlemeyin boþ yere görünmeli geriniz,
Ýlahi terazide þahittir eseriniz,
Ýçim miydi acaba dünyadaki yeriniz?

Belki de gözlerime yazýlmýþ bir ahtýnýz,
Mavi umutlarýmýn kandýðý siyahtýnýz,
Namlusu bana doðru cani bir silahtýnýz,
Zamaný çoktan geçmiþ, kederli eyvahtýnýz,

Rahat uyuyun þimdi acýmasýn canýnýz,
Sýmsýký korunmalý hem de dört bir yanýnýz,
Nedense sizi kutsar her zaman Kur’anýnýz,
Deðiþmez mi sandýnýz küçücük devranýnýz?

Günahýnýz aðýrdýr ama götürürsünüz,
Sükûtça kapansanýz feryat kadar hürsünüz,
Bilmeyin ötesini nasýlsa ölürsünüz,
Fakat saklý gerçeði gün gelir görürsünüz...

12-ARALIK-2007


Sosyal Medyada Paylaşın: