MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SEVİŞME VAKTİYDİ ADAMIN ÖLÜMLE…
Onatça

SEVİŞME VAKTİYDİ ADAMIN ÖLÜMLE…







Yolda rastlamýþ olduðu mutluluk ötesi panoramaya
Ölümcül bir girdap gibi yansýyordu gördüðü manzara
Bu her þeyini yitirmiþ sefil adama
Ýki çift olan þen þakrak bir aile ve
Dört çocuk vardý kendininde yürüdüðü ayný yol da
Onlarýn kahkahalarý bir ecel gibi yansýyordu ona
Mutlu günlerini hatýrlatýyordu görmüþ olduðu sesli manzara...
+++
Yýllar var ki hasret kalmýþtý öylesi bir mutluluða
Önce çok sevdiði ilk aþký olan biricik eþi
Sonra da o ilk aþkýndan olan iki çocuk meyvesi
Kurtulamamýþlardý bir depremin gazabýndan onlarýn hiç biri !
Ve borç bataðýndayken denize gömülen iþ yeri
Birden saldýrmýþlardý onun ruhuna bu tür felaketlerin hepsi...
+++
Altüst ediyordu kýskandýracak imrentiler onun yüreðini
Kendin de var olmayan mutluluklarýn tüm resmi geçidi
Yok olarak yitip giden mutlu dünyasýný çaðrýþtýrýyordu sanki
Dayanamadý daha fazla durmak nedir bilmeyen kahkahalara böylesi
Ve topallaya topallaya adam oradan kaçýp gitti
Kendini yemyeþil ve ýssýz bir ormanýn en derin yerlerine kilitledi...
+++
Onun artýk kimi kimsesi yoktu
Açýk açýk yada gizli hýçkýrýklarý ona bazen yoldaþ oluyordu
Bardaktan boþalýrcasýna gözyaþlarý durmuyordu
Gözlerinden yanaklarýna bir yaðmur gibi durmadan akýyordu
Üstelik adamýn gözyaþlarý gittikçe de saðnaklaþýyordu...
+++
Tüm bunlarýn arkasýndan bir an da adam anlamsýzca gülüverdi
Didik didik etmeye koyulmuþtu galiba iç alemini
Ýnatla hala yaþamasýnýn sebeplerini arýyordu sanki
Dahasý kronik mutsuzluðu yüzünden
Adamýn aldýðý alkol de ciðerlerini artýk kendine yuva etmiþti
O adeta kan öksüyor gibiydi !…
+++
Ana baba günüydü adamýn ruhunun kapsam alaný
Topalsý makamlar fýsýldamaktaydý yürürken onun sakat ayaklarý
Terk etti diye düþünüyordu galiba kendisini Yüce Tanrýsý
Günü gününe yaþýyordu düþünmüyordu hiç o yarýný
Ruhuna iki ayrý kiþilik hakimdi ve ikiside birbirine yabancýydý
Biri, kaderi tarafýndan yüreði yaðma edilip fýrlatýlýp atýlaný
Diðeri ise gülen yüzünün gizemli yaný…
+++
Ölümüne bir galibiyet açlýðý ruhunun en önündeydi
Eski galibiyetlerini zaten o mutlu zamanlarýnda tüketmiþti
Bu anlamda geliþen ruhsal açlýðý ruhuna dek sirayet etmiþti
Ýyice su kaçýrmaya baþlamýþtý en kötüsü de giderek artýk
Adamýn o gizem ruhunu taþýyan köhne ömür teknesi !…
+++
Yaþlýca bir ýhlamur aðacýnýn altýna oturdu
Kendisi bin bir türlü acýlarýn meydan savaþýný yaþýyordu
Ölüm sessizliði içindeki ormandan çýt çýkmýyordu
Uzandý sessiz bir fýsýltý halinde yere
Simsiyah bir kahýr örtüsü yapýþtý onun ruhu üzerine
Þimdi o en ulu acýlarýnýn yeniden zehirli pençesinde
Bir toz kadar küçülmüþtü sanki adam hayat tarafýndan ezile ezile !…
+++
Gözlerini dünyaya bir açýlýp hemen bilinmeyenli bir zamana kapandý
Nihai ve zoraki bir soluklukla adam hayata son bir selam çaktý !
Lakin canýnýn fiþi çekilip sonra da o sonsuza uçacaktý
Bir çýrpýndý ve arkasýndan adam öylece kaldý !
Varlýðý uðursuz bir rüzgarýn peþine takýlmýþtý
Ve sonra da meçhule doðru mecalsiz bir kanat çýrptý !…
+++
Yorucu bir iç savaþ sonucu artýk onun caný iyice eskimiþti
Ruhlarýn sonsuzluklara doðru uçtuðu nankör bir geceydi !
Adamýn dumaný üstün de ki cesedine sarý yapraklar üþüþmüþtü
Kendisin ruhu hiç olamadýðý, hatta hiç olduramadýðý kadar dingindi
O þu an bitkin ve bir sürü buruþuk yapraklar içindeydi
Sonbahar yapraklarý onun cesedini bir çelenk gibi süslemiþti !...
+++
Bu ilk seviþme vaktiydi adamýn ölümle
Ebedi kavuþmuþ oluyordu istediði ölüme o öylece
Ayrýyeten çok arzu edip ulaþamadýðý sevdiklerine de
Diþ gýcýrdatýyordu gökyüzünde bir dolunay ýþýðý ise,
Sonsuz bir öfkenin seliyle !
Sarý yapraklý sonbahar dallarý arasýndan ýþýðýný çakarken ay yere
Hiç durmadan kayýyordu öfkeli yýldýzlar kan ter içinde
Yetiþmek için yitik adamýn cenaze törenine !…
+++
Alýp götürdü hayatýn yasasý nihayet adamýn ruhunu gök alemi de
Baþbaþa kalmýþtý o’nun ölüsü kaderinin kancýk elleriyle
Dünyada ki bütün acýlardan ve sevgisizliklerden nikah atýp,
Kurtulmuþ ve son vermiþti artýk o bu talihsiz evliliðe
Çekip gitmiþti adamýn ruhu kendi ölümünün düðününe !!!...
/////////
//////////////////////////
Ý. HAKKI GÜRCANOK
//////////////////////////
++Ýst. / ÞÝLE / AÐVA++





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.