Toz konmasýn þanýna, Hüzün akmasýn kirpiklerinden, Utancýndan kýzarmasýn yanaklarýn, Biliyorum sen dayanamazsýn, Çünkü sen gururlu kadýnsýn.
Ayrýlýk bu rüzgarý pekâlâ sert olur, Erkeklerin evet,bazýsý namert olur, Bazýsýný da yargýlayamazsýn, Ömür bu, Noktasý ne zaman koyulur anlayamazsýn, Gün gelir hayatta yapayalnýz kalýrsýn.
Ýþte bu yüzden okumak þarttýr, Gerektiðinde rüzgarýn karþýsýnda, Yaprak gibi deðil,dað gibi durmaktýr, Korumaktýr en önemlisi haklarýný, Korkmamaktýr, Farzdan saymamaktýr koca dayaðýný.
Yýllar sonra geçerken önümden, Konuþmasan da, Ýsyanýný duyar gibiydim gözlerinden, Aðlamasan da, Tebessümü tatmak isterdim yüzünden.
Zannetme ki benim yüreðim kirli, Senden kaçtým diye vicdaným kinli, Ben sadece, Yýllar önce bir ateþi söndürdüm, Acý çekerek küllerine gömüldüm, Sevda zaafýmý çoktan öldürdüm.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.