Şehit anası
Mehtabý seyrettim, bu akþam yine,
Derdime çareyi, mehtaptan sordum,
Mehtabý görünce, dert yandým güne,
Yýldýzdan sonraki, yolumu sordum.
Uykuya dalarken, okundu sela,
Uykusuz kalmýþtým, oysam ben hala,
Gün açmýþ abdestle, çýktým ben yola,
Vardým ki camide, ölü bir insan.
Dediler bir þehit asker bu ölen,
Verelim topraða, olsun’ da öðlen,
Bir baktým, biri var, hemen dövünen,
Anadýr dediler, o yas tutana.
O kadýn hep vurur, yaþlý böðrüne,
Gözyaþý hep damlar, durmaz önüne,
Hem bir de al bayrak, giymiþ üstüne,
Þehittir oðlum der,yasý tutarken.
A.Yüksel Þanlý er
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.