Issız Tebessümlere Karşılık İtiraftır

Yine yýprandý
en çok sakladýðým þey

ellerimde cam bardaklar
içkimde canlanýrken ,
anýlarýn öfkesi...

mesafeler denizi doðururken
gözlerinden saðýlan
ben aðlamam..

senin dýþýnda bir yerde
koptum kendimden
her ölümde ,
rüyaný gördüm ...

ben kapaklý bir tabutta bekledim bitmemeyi
babam büyüyü bozdu artýk inanamýyorum
bir masal olduðuna yaþamanýn

babam kendini topraða astý verimsiz bir topraða
ölerek o
kovdu güneþi saksýlarý yaktý ..

aðlamak kayboluyor
gülümsemek yersiz
durmak biraz durmak
toplu iðneden daha küçükçe

kýmýldamýyorum
gereksiz kaðýt
yazýlar amaçsýz

gök yanýnca
ateþ açar kapýlarýný..
mikrop kapar gökkuþaðý

çok kiþilikli bir hayvandýr insan
kendinden bile saklanan aynadýr gerçek
kalbin durgunluðundanmýdýr günyüzünün hüznü

sabýrsýzlýk ne acýdýr
imkansýzdýr,
camdan kemiklerle yürümek. ..

hiç ayna yoktu göremedim birþey
tanrý söylediði kadar sevmedide
isketimin çukurlarýnda olur olmaz vuran bir yansýmaydýgerçek
bir küfürün içindeydi geçmiþ
zahmetli yanlarýmý çiziyordum çalkalem

Unutuyordum baba
silmek için nezeliyordu birþeyler
çýnlar acým
acým aynadan atar kendini boþluða
vidalarýný arar duvar
düþünümü yokolur doðanýn
ayrýlýr týrnak etimden...

güneþlidir yalnýzlýk
üþümenin ispatýdýr bu

morarmýþ dudaklarýmdaki þiddetli küfürler.
bedellidir yaþamak...

Sosyal Medyada Paylaşın: