YOK MU

Bir eldir boðuyor tüm bedenimi
Nefessiz kalmýþým oksijen yok mu
Uçsuz bucaksýz bir leb-i deryaya
Sebebsiz dalmýþým kurtaran yok mu

Elemi savurdum saldým yellerden
Yürekte donanýr közü ellerden
Özünü görmeyen densiz dillerden
Nasibim almýþým durduran yok mu


Geriye bakmadým dilim vedasýz
Kalbdeki her zerre kaldý sevdasýz
Umulmadýk anda sessiz sedasýz
Kapýlar çalmýþým ses veren yok mu

Terkedip dünyayý tüm hevesimi
Kýrasým geliyor bu kafesimi
Mecali tükenmiþ þu nefesimi
Menzile salmýþým hu diyen yok mu

Saati zamaný bir pula sattým
Dolu dizgin gider ölüme atým
Hep kusurlu muydu benim hayatým
Ne vakit balmýþým hiç gören yok mu

Yusufa açýlmýþ kuyu misali
Yaþarken onmamýþ ölü misali
Her yaný pranga köle misali
Pazarda malmýþým el veren yok mu
Ayakta nalmýþým yol bilen yok mu.

Ülkü Solugan KARA
3/ocak/2015/bursa





Sosyal Medyada Paylaşın: