Hesapsız sevdalanmak!

Hesapsýz sevdalanmak!

Kartepe buz kesiyor,
fýrtýnalarý görüyorum,
kar toplamýþ aðaç dallarýna baktýðýmda,
geçmiþ ýlýk günlerden kalan,
yufka yüreðimle birlikte,
ürkek camlarýma vuran fýrtýnalarý.

Ve gülüm,
o kestane aðaçlarýna baktýðýmda,
duyuyorum,
yoldaþsýz bu yaþama dayanamayacaðýmý,
aþk’sýz,
dost’suz sevemeyeceðimi,
ta uzaklarda kalanlarýn söylendiðini...

Ayazdayým gülüm,
fýrtýna esiyor,
sonra,
týpký bir devrimci,
Kartepe’nin,
kar’lar kaplý ormanýn içinden geçiyor,
ve her þey,
sanki,
gözlerimi saymazsak hiç "yaþ" almamýþ gibi,
görünen manzara,
aþk’ýn,
isyanýn,
bir duanýn tek dizesi misali,
seni,
o muhteþem,
heybetli sonsuzluðunu yansýtýyor!

Oysa ki,
çok küçük þeyler aslýnda,
hýrsla boðuþtuklarýmýz,
bize kafa tutanlar ise "çok büyük"
ah!
be gülüm,
boyun eðseydik kocaman fýrtýnaya,
týpký öncekiler,
yenik düþenler gibi,
yok saysaydýk yavuklunun yanaðýný,
mavzerin parýldayan ýþýltýsýný,
çoktan kalmýþtýk adsýz,
kimlikli ve de uçsuz bucaksýz!..
Atilla Yüceak Ocak 2015
Araþtýrmacý Yazar -Þair
Sosyal Medyada Paylaşın: