Yüzü utanç kýzýlý aþkýn tan vaktinde vurulurken,
senli sabahlarý ezberledik hayallerimle.
Bir seni bir de akþamlarý sevdim desen,
yeterdi bana .
Ýlmek ilmek iþleyip günleri birbirine,
dert fakiri yýllarý beklerdim sabýrla.
Makber bildiðim gülüþünden, etmeden þikayet .
ýzdýrap fýsýldayan yollarýna b/akardým seve seve.
Uykum gibi gelseydin, özlerdim seni.
En sevdiðimiz filmin en mutlu sahnesinde yaþardýk.
Olmadý aðlatýrdýk gözlerimdeki yýldýzlarý,
býkmadan usanmadan sevdiðim gözlerine, inanýrdým yeniden.
Þikayet etmeden, karanlýða anlatmadan beklerdim seni..
Ümitlerimi yýllar talan etse de, küsemem ki yokluðuna.
Gamzem bile gülmeyince ben buradayým demezken,
yokluðunun zulmünden edemem ki þikayet.
Bir buselik þarkýyla susturup hasreti,
aynadaki yabancýyla paylaþtým seni.
Gidiþin günahýndý, gölgelerde yok oluþumdu,
gözlerindeki vefasýzlýðý inkar edense þiirlerimdi.
Gece karasý yokluðunun umursamazlýðý, yüreðime saplanýnca
güneþi sevemez oldu zavallý yüreðim de, etmedim þikayet .
Her gece hiçlik anlarýnda terk edip yokluðunu,
gün biterken susmak,
yeni gün baþlarken de sevmek zamanýydý.
Aksu Dila
02-01-2015