Bazen, sýrf sussunlar diye konuþasým geliyor. Bir de aðlamasýnlar diye gülesim. Bazen çekip gidesim geliyor. Bir de boþ kalmasýn diye kalasým.
Beynime en þiddetli sancýlar vuruyor. Bir gülüyorum hepsi geçiyor. Bazen günler geçmek bilmiyor. Bir de bakýyorum bitiyor.
Adýmlarým aðýr aðýr yavaþlýyor. Sonra da dizlerimin baðý çözülüyor. Bazen yollar bitmek bilmiyor. Bir de bakýyorum sonu geliyor.
Þimdi hangimiz neyi hakketti. Gitmez dediklerinin hepsi gitti. Kalan mý, yoksa giden mi kaybetti. O bir ömür süren aþklar, nerede þimdi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Ozan Vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.