TÜLEK DAĞI II
Ecdadý ezelde asil bir zattý
Üvey anne haset soktu araya
Oðullardan Zoya Tülek bir ad’tý
Kendi gitti nâmý düþtü saraya
Kardeþlerle av yapardý sahilden
Fitne girdi ocaðýna bozuldu
Büyük düþman yokmuþ baþka ehilden
Koca Baþkýrd Banu’suna kuz ‘oldu
Âdemden bu yana hep kanan adam
Kaderden cilve mi? Nedir? bilinmez
Hayalden kurulmuþ üstümüzde dam
Vatan haininin izi silinmez
Sürgünler var, kuru ekmek bal olur
Sýla özlemleri maya tutunca
Hýyanet mezesi kokar yal olur
Okyanuslar ýrmaklarý yutunca
Hinlikler peþinde olunca eþdeþ
Söylenecek söz mü kalýr araya
Koynunda uyuyan, düþmansa derdeþ
Alperenler kayýp gider oraya
Yine böyle bir gün idi yenice
Ayný çýlgýn, yol kapadý gerçeðe
Azýtmýþlar saldýrýnca delice
Kahramanýn oku deðdi merceðe
Aslýgöl hakaný Yayvar’ýn kýzý
Güzeler güzeli melek Susulu
Kaçarken dününden sazlýkta hýzý
Yiðit Tüleðinde buldu usulu
Ýndiler beraber gölün dibine
Sýla çekti tekrar arza döndüler
Kardeþin hasedi varýnca kine
Balkanlarda bir efsane ördüler
Abdurrahim KÜÇÜK
Zoya Tülek : Harimarkas’ýn oðlu
Baþkýrd : Kýpçak kolundan bir Türk boyu ve bu boya mensup olan kiþi
Aslýgöl : Balkan Daðlarýna yakýn bir göl
YAYVAR : Aslýðöl Kýralý
Susulu :Aslýgöl Hakanýnýn kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.