ölüme öykünen beyaz melekler olmalý
usulca eriyip topraða karýþan kar taneleri…
bu kaçýncý terk ediþin topraklarýmý karýþ karýþ
bu kaçýncý linç giriþimin sessiz sedasýz?
sizin çamaþýr ipine havalansýn diye astýðýnýz
kirli çamaþýrlarýnýz
benimse dipnotlarým vardý paslý mandallar arasý!
sonra bizim parmak mesafesi kadar yapýþkan ve yakýn
parmakla gösterilemeyecek kadar uzak mesafelerimiz vardý
gök dönüyor beynimin içinde
ki denizler hýrçýn, deli ve dalgalý
yaðmura þikayet edesim var tüm bulutlarý!
siz taþýndýnýz bayým kalbimin en yüksek katýndan
þimdi bu müstakil ev bulma çalýþmalarýnýz
ve münzevi yaþama çabalarýnýz ilgilendirmiyor beni
kalbimin kýrkýncý katýndan intihar giriþimleriniz
kýrkbir kere maþallah dedirtiyor sadece bana!
ibriþimle baðladýðým mektuplarýnýz
ihanet ihbarý içinde þimdi kendine
yankýsý düþüyor ancak
divane koþan atlarýn nal seslerinin
kalp odaðýma
hem papatya mevsimi de geçti
bakýnýz!
karlar yaðýyor sadece saçlarýma
ki
ölüme öykünen beyaz melekler olmalý
usulca eriyip topraða karýþan kar taneleri…
12:55/31.12.2014/Sev_tap