UNUTTUN BENİ

Unuttun beni bir uzak çizgide,
Bana kalan þimdi susmak,
Ve...unutmak sonra da her þeyi.
Seni bir yolcu saymak,
Hancý saymak belki de kendimi...
Yok saymak yüreðimdeki,
Bu ýðýl… ýðýl, kanayan yarayý.
Zaman her þeyin ilacýdýr,
Diyebilmek belki de,
Yine de...,
Bütün açýlara inat,
Güneþin bir gün doðacaðýna,
Yine sabahýn olacaðýna,
Ýnanmak, inanabilmek belki de,
Yaþamýn gerçek anlamýdýr.
Bütün yaralarýma inat,
Tuz basabilmek belki de üstüne.
Bütün gemileri yakmak sonra,
Tüm köprüleri yýkýp ardýndan,
Tüm dönüþ yollarýný yok etmek.
Bir daha aramamak belki de ,
Her köþe baþýnda yolda ayak izlerini,
Seni bir zümrüdüanka kuþu saymak,
Aramamak sendeki sihirli tüyü
Masal saymak ya da belki,
Umudun gerçek anlamý.
Sökülen tüm dikiþleri,
Tutturabilmek yine de,
Bir baþka gezegenin varlýðýna,
Ýnanabilmek sonra,
Kendi ördüðün sevda duvarýný,
Yine kendi ellerinle yýkabilmek,
Ve.. yýktýðýn duvarýn altýnda,
Kalmamak...Kaçmak belki de,
Sevmenin gerçek anlamý.
Her gece ellerin yüreðinde,
Beklememek belki de,
Gözlerini yýldýzlara dikip,
Dilekler dilememek ya da,
Þarkýlardan fal tutmamak,
Her gördüðün rüyayý,
Hayra yormamak sonra,
Beni unuttuðunu kabullenmek,
Hayat iþte diyebilmek belki de,
Ve...aðlamadan,
Baþýn dik...Omuzlarýn dik,
Yenik,ama onurlu bir komutan gibi,
Yürüyüp tüm gözlere inat,
Gidebilmek belki de,
Hayatý gerçek anlamý.

Blueangel/31.12.2014

Sosyal Medyada Paylaşın: