Bir Çocuk Yüreği
Bir çocuk gözleriyle bakabilse gözlerim dünyaya.
Görebilsem insanlarý yeniden bir çocuk masumiyetinde,
Ýnanabilsem, güvenebilsem, sevebilsem yeniden çocuk gibi,
Ve... bulabilsem tökezleyip düþtüðümde bana uzanan ,
Beni itmek için deðil kaldýrmak için ayaða yeniden bir el,
Caným yandýðýnda gözlerimden akan yaþlara mendil olacak bir omuz,
Yara bereleri mi, þevkatle, ilgiyle, anlayýþla saracak,derdime çare olacak,
Ana göðsü gibi sýcacýk güven dolu, korkusuz sapasaðlam bir göðüs,
iþte o zaman biliyorum yeniden inanacaðým hayata, insanlara.
Her þeye raðmen yinede hayat güzel yaþamaya deðer,
Ýnsanlara inanmaya ve sevmeye deðer diyeceðim.
Gökyüzümde ki gri renkler kaybolacak ve bulutlar,
Beyaz tülden elbiselerini yeniden giyecekler,
Bitecek gözlerimdeki gözyaþý yaðmurlarý ,
Bütün mevsimler yeniden bahara dönecek.
Gök kuþaðýnýn yedi rengi ile yeniden,
Yer gök rengarenk süslenecek biliyorum.
Ve... görüyorum yükseldikçe göðe doðru yapýlar,
Kapanýyor insanlýðýn yüzüne bir bir bütün kapýlar.
Her tarafta umutsuzluk, her yandan geliyor acý dolu bir çýðlýk.
bir çocuk vuruluyor masumiyet ölüyor, ölürken yine de,
Ýnsanýn var olmasýný yaþamasýný hayatýn devamýný diliyor.
Bir çocuk dünyaya geliyor yeniden , umut yeniden doðuyor.
Yine sabah oluyor, yine akþam oluyor yine yüreðime hüzün,
Yine gözlerime gözyaþý yaðmurlarý nedensiz doluyor.
Bir silah sesi duyuluyor bir yerlerden, bir yerden müzik sesi geliyor.
Bir el uzanýyor birine bir gül veriyor, bir el uzanýyor birine eroin veriyor.
Güle sýðýnan da, eroine sýðýnan da ölüyor biliyorum,
Ýki yalancý duygu paraya tapan iki yürek bilmiyor hiç bilmiyor,
Merhamet ne demek, sevmek þevkat ne demek.
Ölenler biliyor ve bildikleri için oysa ölüyor.
Anlamýyor insanlar ölümlerin sebebini ,
Bir filmin sahnesi gibi uzaktan bakýyorlar.
Ve... yeniden karmaþýk þehrin yalancý ýþýklarýna,
Bir sel misali karýþarak akýyorlar.
Her gün biraz daha umudunu yitiriyor yüreðim.
Ve... acýtýyor canýmý sýnýrlar, tel örgüler duvarlar.
Býrak ayrý dili konuþanlarý bu gün ayný dili konuþsa dahi,
Yinede sanki bir birine çok uzak ve birbirlerini anlamýyor insanlar.
Üretiliyor durmadan yine son model yepyeni silahlar.
Durmadan zenginleþiyor bir yerlerde insana benzeyen ,
Ýnsanlýktan ve insandan çok uzak yeni yeni ilahlar.
Binalar göðe yükseliyor insanlar yere yaklaþýyor,
Elleri kana yürekleri çamura bulaþýyor.
Gökyüzünde melekler deðil artýk ne yazýk,
Can alýcý kuþlar sinsice dolaþýyor.
Bir karýncaya basabilirim diye titrerken yüreðim,
Bir insan bir insaný ayaðý ile nasýl ezer ben anlamýyorum.
Ki bu dünya hepimizin, hepimizin bu yaþamda hakký var.
Neden bazýlarýna göre dünya çok geniþ, bazýlarýna göre ise çok dar.
Ne için bu kin ve kargaþa, her gün dört bir yanýmýzda ki bu savaþlar.
Bir çocuk yüreði masumiyetinde yeniden görebilsem,
Ve... elimde sihirli bir deðnek dokunabilsem insanlara.
Ýnanabilsem bir çocuk gibi hala hayatýn güzel,
Ýnsanlardan yana hala bir umut olduðuna.
Biliyorum her þey çok daha güzel olacak.
Biliyorum ruhum biraz huzur bulacak.
Daðýlacak gök yüzümdeki gri bulutlar.
Doðacak güneþ yeniden yepyeni umutlara.
Ve... ben merhaba diyeceðim yeniden.
Sevgi ve inançla tüm insanlara.
Blueangel/20.12.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.