sen meçhul ben meçhul bu aþkýn adý meçhul adý meçhul kadýn
söyle seviyorum dediðin güne mi yanayým. bir gülen resimine mi kanayým. býrakýpta gittiðin yerde mi kalayým Feryat figândayým söyle hangi güle konayým.
þimdi senide gömdüm kalbimin meçhuller mezarlýðýna benden baþka kim okur sana duâ
Sen orada yan ben burada yanayým dedim ya gülüm görmeden seven âþýklar dergâhýndayým uçurumun kenarýndayým
Bu son olsun son veda son hazan yaðmurlarý yine ben yalnýz kalayým göz yaþlarýmla efkârýmý daðlayayým
þimdi söndürdüm âlemin bütün ýþýklarýný yaktým kalbimin kandillerini vuslata salâdayým.
Duâdýr yanaklarýmdan süzülen duâdýr sana gözyaþlarý adý meçhul kadýn
ULVÝ CAN YOLDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ULVİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.