Ne zaman vazgeçeceksin ,gölgelerin soðuðunda seviþmekten ?
-Hayat dokunabildiðin kadar özel ve güzel dokununca bir tene , ruha avuçiçlerinin teri kadar sýrýlsýklam aþýksýn-
Gün gelip, yalnýzlýðýn kirlenmeden, aynalarda bir baþkasýný görmeden, bir caný sev, incitmeden tam zamanýnda sev-dokun tenin hala duyarlýyken sevilmeye dudaklarýn arzuluyken öpmeye,öpülmeye hayatýn hengamesinde yorulmadan, kalp ritimlerin bozulmadan, varoluþundaki insani hislerini kaybetmeden, Tam zamanýnda...
Bir gün mahkumsan ayrýlýða, hazanýný bekleme. ayrýlýk yakýþmýyor hiç bir mevsime, renge vakitlice git, süründürmeden... kýrýp dökmeden... küllerinide savur öyle git... küller ki,saklandýkca rüzgarlar hangi yöne eserse oraya savruluyorsun. küllerinden doðuþunu bekleme o kadar zamanýnda yok çünkü, sen topraktansýn...
-Kalbinden parmak uçlarýna akan nehirlerde, için titreyerek, sevdiklerinle yýkanýnca, iþte o zaman günahlarýndan arýnýrsýn.-
Dokunabildiðin kadar yaþadýðýný hissedersin. uzaktan baktýkca kýsalýyor ömürler , beklemekle eþ deðer , gelmiyor... gelmiyor.. hayallerde kayboluyor boðuluyorsun, arttýkça artýyor günahlarýn ... cevapsýz kalýyor dualarýn ve yalan bütün aþk sözlerin... yalan... yalan...
ULVÝ CAN YOLDAÞ
Gönül sesimi, güne layýk gören seçki kuruluna ve þiir dostlarýna saygý ve selamlarýmla...Teþekkür ederim Sosyal Medyada Paylaşın:
ULVİCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.