YALNIZ GİBİSİN...

gel yalnýz dostum gel
otur þöyle sol yanýma
bir tek varsýn þu dünyada
beni yalnýz býrakmayan
ne o bugün durgunsun
canýn sýkkýn suskunsun
anlaþýlan senin konuþmaya niyetin yok
peki öyle olsun....
bu gece yine ben anlatayým
sen dinle
bütün sözler benden olsun

bugün ’gibi’lerin yýl dönümü
bende ki duygularýn ölümü
aþka tövbe edenlerin günü, sürgünü


unuttun demi, bugün
seninle tanýþmamýzýn ilk günü
hatýrlarmýsýn beni bulduðun yeri
yusuf’un kuyusunda
uçurumun kýyýsýnda
küfrün en sonunda,en çýplaðýnda
nefretin kinin en arsýzýnda
ölümün soðuðunda,son soluðunda
tek kurþuluk namluda...

susma konuþ susma
çok suskunsun

bu gece yine sabahcýyýz
en hüzünlü þarkýlarda efkarcýyýz
yak bir sigara bana yanan
’kaldýrýmlar’ýn öksüz çocuðu,
’beklenen’de
’tek hece’ye sýðan aþkta
’ben sana mecburum’ bilemezsin
’ben senden önce ölmek isterdim’
’bence þimdi sen de herkes gibisin’
yak bir sigara daha
’sessiz gemi’de mehtaba karþý...

susma konuþ yalnýz dostum
ne oldu gidiyor musun
bu gece erkencisin
bekleyenin mi var
veda edecek gibisin
anladým anladým
sen de terkedecek ’’gibi’’sin
sen de þimdi’herkes gibi’sin
sende git
yalnýzýn en yalnýzý seni bulsun
ben de gidiyorum hiçim artýk
tekrar görmek istersen beni
ararda bulmak istersen
her gece saat on ikide
beni ’’beni unutma’’
yalnýz ruhumu
’düþler sokaðý’nda bulursun...


ULVÝ CAN YOLDAÞ

Sosyal Medyada Paylaşın: